miércoles, 18 de mayo de 2011

boroboleta

borboletas em branco, em preto, de cores

o mestre diz que se pensa imortal
tem muito tempo para fazer coisas mais belas

a borboleta em mim
com todas as cores e as asas que me deixou
voam com todas as notas que os seus dedos jogam

no espaço, no tempo infinito

renasce o fado

prazer...









6 comentarios:

EMILIANO dijo...

beleza.

tina dijo...

muito obrigada emiliano! beijinho!

mateblogger dijo...

quins colors més guapos tenen les ales... i són simètrics!

tina dijo...

Mateblogger: Sí! Quina perfecció! La natura no deixa de meravellarme.

Anónimo dijo...

Soy una mariposa grande.
Ardo con el sol. Y desaparezco
en la oscuridad.
Tengo una compañera.
Sueño, vuelo y reboloteo con ella.
Pero hay veces que nos columpiamos
por petalos de diferentes colores.
Abro mis alas cada dia con la ilusión
de ver la luz y que ella me acompañe
cada mañana, acompañados por los rayos
del sol del nuevo dia.
Pero hay tantos petalos de bellos
colores con tantos senderos
con diferente final, que cuando
me quiero dar cuenta, la sombra
ya aparece de nuevo sobre mi camino.
Soy una mariposa grande.
Ardo con el sol. Y desaparezco
en la oscuridad.

tina dijo...

Anónimo: Qué bello mariposa grande!